آیا تا به‌حال فکر کرده‌اید پس از مرگ چه میشود؟
دانشمندان کشف کرده‌اند که آگاهی، پس از مرگ جسم به فعالیت خود ادامه میدهد. دکتر سام پرنیا و همکارانش در دانشکده پزشکی لانگن در دانشگاه نیویورک به بررسی گزارش‌هایی از افرادی پرداختند که در اروپا و امریکا بعد از ایست قلبی دوباره زنده شده بودند. دکتر پرنیا در مصاحبه با خبرنامه لایو ساینس در مورد این افراد گفت: ” آنها شرح می‌دهند که کار دکترها و پرستارها را مشاهده می‌کردند و شاهد گفتگوها و عملیات آنها بودند، و این در حالی است که آنها در شرایطی قرار داشتند که کاملا از اطراف خود بی‌خبر بودند “. گروه پزشکی نیز گزارش بیمارهای خود را ثبت کرده و تایید میکند که آنها تمام جزییات را به یاد دارند. از نظر پزشکی مرگ به این معنی است که ضربان قلب می‌ایستد و جریان خون به مغز قطع میشود. یعنی فعالیتهای مغز نیز می‌ایستند و مغز دیگر قادر نیست جسم را زنده نگاه دارد.
دکتر پرنیا توضیح میدهد که غشای مغز – یا به عبارت دیگر، آن قسمت از مغز که فکر میکند – با سرعت متوقف میشود و از کار می‌افتد. یعنی بین دو تا بیست ثانیه نوسانات امواج مغزی؛ دیگر روی مانیتور نمایان نمی‌شوند و این باعث مرگ مغز میشود .دکتر پرنیا و همکارانش همچنین مشغول مشاهدات و تحقیقات روی عکس‌العمل مغز در زمان ایست قلبی می‌باشند تا بتوانند تشخیص بدهند که چه مقدار از این تجربیات به فعالیتهای مغز مربوط می‌شوند.
دکتر پرنیا می‌گوید: “ما همچنین روی ذهن و آگاهی در زمان مرگ تحقیق می‌کنیم تا بفهمیم آیا آگاهی کاملا نابود میشود یا تا مدتی بعد از مرگ ادامه دارد و همچنین این آگاهی چگونه با آنچه در زمان مردن در مغز اتفاق می‌افتد ارتباط دارد”
این اولین باری نیست که فعالیتهای مغزی بعد از مرگ گزارش شده‌اند. در ماه مارس دکترهای بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستانی در کانادا مشاهده کردند که فعالیت مغزی یک مریض تا ده دقیقه بعد از خاموش کردن دستگاه احیاء ادامه داشت ولی برای سه مریض مشابه دیگر چنین اتفاقی نیفتاد. بعد از اینکه پزشکان مرگ بالینی شخص را اعلام کردند، امواج مغزی مشابه امواجی که در زمان خواب دیده می‌شوند برای بیش از ده دقیقه به فعالیت ادامه داشتند. محققین همچنین کشف کرده‌اند که تجربه مرگ برای هر شخص می‌تواند بسیار متفاوت باشد.
دکتر پرنیا، همچنین در کتاب اخیر خود« حذف مرگ»۱ می‌نویسد ۱۵ سال گذشته را به انجام بررسی‌های گسترده در زمینه اتفاقات پس از مرگ و همچنین موضوعی که ارتباط تنگاتنگ با آن دارد، یعنی روح انسان پرداخته است. او می‌گوید موجودیتی که آن را روح، یا خود می‌نامیم و از ما همان را که هستیم می‌سازد، بعد از ورود فرد به قلمروی مرگ به حیات خود ادامه میدهد. علاوه بر این، کسانی که وارد این قلمرو شده و پس از احیا از آن برگشته‌اند ( قبل از ایجاد عوارض بازگشت ناپذیر در مغزشان) می‌توانند تجاربشان را با ما در میان بگذارند. این افراد به ما خاطر نشان می‌کنند که آنچه در هنگام مرگ تجربه می‌کنیم همگانی و فرا گیر است و به همه ما مربوط میشود. ما از هر نژاد، آیین، یا فرهنگی که باشیم، بعد از مرگ همین حالات را تجربه خواهیم کرد و به نظر می‌رسد که خود واقعی‌مان در مراحل اولیه، پس از مرگ از دست نخواهد رفت.
سرانجام اینکه اگر روح بتواند بعد از مرگ و بعد از توقف عملکرد مغز به حیات خود ادامه دهد، احتمالا از لحاظ عملی موجودیتی ناشناخته است که بر اساس دانش عصب‌شناسی امروز، فرایندهای الکتریکی یا شیمیایی مغز نمی‌تواند خالق آن باشد. دکتر پرنیا می‌گوید اگر شواهد بیشتری این موضوع را اثبات کنند، برای پرداختن به آن الگویی جدید در دانش عصب‌شناسی نیاز خواهیم داشت و این مستلزم نگرشی علمی و بی‌طرفانه نسبت به درک ماهیت روح انسان است که لازمه آن روش علمی و واقع‌بینانه‌ای است که بُعد اخلاقی و وجدانی هشیاری انسانها باید در آن به نحوی صحیح و متعادل در نظر گرفته شود. چنین نگرشی بدون شک برای همه دنیا مثمر ثمر واقع خواهد بود و به مدارا و درک بیشتری در انسانها خواهد انجامید. امروزه سوال وسوسه‌انگیز برای علم این است که، اگر روح انسان واقعا بعد از مرگ به معنای متعارف آن به حیات خود ادامه دهد، آیا به عنوان یک موجودیت سرانجام دچار مرگ خواهد شد؟ ما در تحقیقاتمان به اکتشاف این مسئله و سایر مسائل اخلاقی ادامه خواهیم داد. ولی در حال حاضر می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که انسان دیگر نباید از مرگ هراسی داشته باشد.
برگرفته از NewYork Post و کتاب حذف مرگ
۱ – Erasing Death: این کتاب در سال ۱۳۹۴ به فارسی ترجمه شده است.
با سلام و تشکر از متیس عزیز برای این مطلب روشنگر بی گمان از این به بعد به تدریج علم “طب روح” دیگر یک واقعیت جهانی خواهد بود.
با عرض سلام و تشکر از متیس عزیز با این مقاله جدید
با سلام و تشکر
باخواندن مقاله فوق به این نتیجه رسیدم، امروزه پزشکان و دانشمندان حوزه علوم مربوط به موجودیت انسان، در آستانه اولین قدم های کشف اسرار و حقایقی در این زمینه هستند که استاد الهی بیش از نیم قرن قبل در قالب گفتارها به صورت ساده و محاوره‌ای و در کتاب معرفت الروح به صورت علمی بیان و تشریح فرموده‌اند. حقایق محضی که بنا به فرموده پروفسور بهرام الهی در پیشگفتار کتاب ” مبانی معنویت فطری”: « …راهی میانبر است که در پی سالیان درازی تجربه، در طی حیاتی استثنایی، هموار شده است… حل معما چنان به سادگی و سهولت صورت گرفته که برخی از آن در حیرت‌اند و برخی آنرا باور ندارند و شاید قدر نمی‌دانند.» در کتاب “حذف مرگ” می‌خوانیم که گروهی از پزشکان در پی رسیدن به این تکنوژی پیشرفته هستند که بیمارانی را که به علت ایست قلبی فوت می‌کنند با استفاده از تکنوژی و روش های خاصی احیا کرده و آنها را دقایقی بعد از مرگ قطعی به زندگی باز گردانند. و البته در موارد متعددی نیز موفق بوده‌اند که خود پیشرفت بزرگی در علم پزشکی محسوب شده است. اما آنها در حین این عملیات مهم که آنرا قدم بزرگی در جهت تئوری زندگی جاودان برای انسان تلقی می‌کنند با مواردی به مراتب جدی تر مواجه می‌شوند، اینکه زندگی جاودان انسان در جسم خلاصه نمی‌شود بلکه آنها خواه ناخواه ناگزیر از پذیرفتن حقیقتی ورای آن یعنی ” روح” هستند، زیرا بیماران متعددی پس از مرگ قطعی و سپس احیای دوباره به اشکال مختلف به این حقایق اشاره کرده‌اند.
اینک آیا ما که خوشبختانه جزء آن دسته نیسستیم که” در حیرت اند” و نه آنها که ” باور ندارند ” شایسته نیست که ” بسیار قدر بدانیم” و با بیداری و هشیاری که به ما عطا فرموده‌اند، عاقلانه و فعالانه در راهی که به حقیقت منتهی میشود گام برداریم؟
مرگ نیست
همچون بط به زیر اب غوطه میخوریم و از جایی دیگر سر برمی اوریم
پس چه ترسم کی ز مردن کم شدم
با سلام و تشکر از ارائه این مقاله مفید و یادآوری سخنرانی پروفسور بهرام الهی در موضوع روح و من آگاه که میفرمایند:
این «ما» چیست؟ ما چه هستیم؟ ما یک روح هستیم و «منِ» ما از این روح ناشی میشود. وقتی می میریم و روح جسم را ترک می کند, حیات و «منِ» ما را با خود می برد. پس, “منِ” ما می رود. اما این «من» هیچوقت از بین نمی رود. وقتی «من» به وجود آمد دیگر هیچ گاه از بین نمی رود. این «من» همیشه همراه ماست, خواه در روی زمین باشیم, همین «من» است.خواه به آن دنیا برویم, باز هم همین «من» است…..
با تشکر از متیس عزیز بخاطر این مقاله زیبا
به نظر من مرگ در واقع ادامه زندگی ما در عالم دیگری است.
همان طور که دکتر بهرام الهی در کتاب راه کمال می فرماید:
مرگ نیست.همچون بط، هربار،به زیر آب غوطه ای می خوریم و از جایی دیگر برون می آییم.اگر کسی تعلیمات معنوی صحیحی دیده باشد یا تنها مطابق ندای وجدانش رفتار کرده باشد،هنگام مرگ طبیعی،جسم را به آسانی و با لذت ترک می کند.هرچه انسان این حقیقت را که مرگ جسم پایان حیات نیست بلکه تولدی دوباره است بهتر درک کند بهتر می تواند خود را برای این امر اماده کند.
خداوند به همه ی ما توفیق دهد بتوانیم با دست پر و آماده به استقبال این امر مهم برویم.
با تشکر از این مقاله‌ی بسیار جالب و همچنین سپاس از دکتر پرنیا به خاطر زحمتی که برای نوع بشر در ضمن تحقیقات خود می‌کشند.
با سلام تشکر باسعی و کوشش و عمل به اخلاقیات به درک این واقعیت علمی به یقین می رسیم .
با سلام و تشکر از تمامی زحمات شما برای در اختیار گذاشتن این مطالب مفید و ارزنده
ترسم از مرگ نیست از اینکه وقتم سر برسه و شرمنده این همه نعمت هدایت باشم که درست استفاده نکردم و این نفس تو در توى سیاه که فعلا مثل یک غول منو تو مشتش داره .
با سلام و احترام .
بسیار سپاسگزارم.
مباحثی که در آن مجلس جنون می رفت/ ورای مسئله و قیل و قال مدرسه بود
به امید هدایت و آگاهی در هر لحظه از مسئولین محترم سایت تشکر میکنم
با سلام به متیس عزیز و کاربران گرامى
راجع به ” مرگ” مطالب زیادى خوانده ام. بنا بر اعتقاداتم مرگ از طرفى بازگشت از مسافرت یک زندگى زمینى به خانه ى اصلى است، اما از طرفى دیگر جدا شدن از جسم- محیط و فرصت هایى که در طول آن زندگى زمینى در اختیار داشته ام.
به نظرم موضوع مرگ را اگر از این دو منظر نگاه کنم، ترس از میان میرود و جایش را به یک نگرانى از سرنوشتم واگذار میکند. نگرانى از اینکه:
آیا افسوس فرصت هاى از دست رفته ام را خواهم خورد؟
آیا این فرصت ها را در زندگى هاى قبل یا بعد داشته یا خواهم داشت؟
چطور فرصت هاى خوب زندگى ام را ( که به نفع رشد روحى ام هستند) بشناسم و از آنها چگونه استفاده کنم؟
در واقع فکر و تعمق به موضوع مرگ ، به سن و جنسیت و مذهب خاصى مربوط نیست، بلکه جزو طبیعى از عمر همه ى انسان هاست و حقیقتى است که زمانى با آن مواجه خواهیم شد.
خواندن این مقاله و مقالاتى از این قبیل، باعث میشود، واقعى تر و مثبت تر به موضوع زندگى بعد از ترک این جسم در این زندگى نگاه کنم و به علایق و دلبستگى هایى که مشغولشان شده ام دید واقعى ترى بدست بیاورم.دانستن چنین حقیقتى خیلى از سوالات من را پاسخ میدهد مثلا اینکه چطور با غم ها و شادى هایم مواجه شوم، کمبود هایم را جبران و قبول کنم، نعمت هایم را بیشتر ببینم و با فرصت هاى خوب زندگى ام حساس تر روبرو شوم و ازشان استفاده کنم.
ممنون از این مقاله
باسلام و تشکر از همه عزیزان. دوست عزیزی میگفت، رفتیم ژاپن از همون لحظه که از هواپیما پیاده شدیم همه چیز پیشرفته و مجهز بود ولی ما زبان نمیدونستیم و قادر به ارتباط برقرار کردن نبودیم و نمیتوانستیم از امکانات پیشرفته آنجا بهره ببریم. با این تشبیه ساده دنیای دیگر رو را برای من بتصویر کشید.خواه نا خواه سفری در پیش هست و باید با آمادگیه قبلی سفر کرد. با امید موفقیت
با سلام و تشکر فراوان از متیس عزیز از معرفی چنین کتابهایی که موجب تقویت ایمان و اعتقاد به خدا و تایید ادامه حیات بعد از مرگ و هدفمند بودن هستی میشود.
با تشکر فراوان از هشدار شماره ۱۴ ،واقعا برای من اثر گذار بود ،ممنون
باسلام واحترام فراوان خدمت تمام دوستان . متیس بلاگ برای اگاهی و بیدار کردن انسانها تلاش وکوشش می کنند تا انسانهاراازجهل و خرافات و پس نگری نجات دهند کمال تشکر را از همه دارم
Many thanks – I have watched Dr. Parnia’s talks on life after death and near death experiences on you tube and I find this topic extremely fascinating and simply inspiring for the soul .